Współdziałanie czynników muzyczno – organizacyjnych decyduje o coraz większym zainteresowaniu dzieci muzyką, a tym samym nabywaniu wrażliwości estetycznej i swobody wyrażania emocji.
Poprzez muzykę dziecko kształci swoje zdolności i zainteresowania, uczy się prostych operacji myślowych; porównywania, analizy, abstrahowania, co w rezultacie daje trwały efekt poznawczy i rozwojowy. Prócz oddziaływań na sferę poznawczą „… muzyka uczy oznaczać i komunikować swoje własne sprawy i doświadczenia, a w efekcie dziecko zdobywa świadomość własnej psychiki i kontroli nad sobą”. Jeszcze do niedawna muzykoterapia była wykorzystywana jedynie w przypadkach klinicznych. Stosowanie jej do profilaktyki bądź relaksu w pracy ze zdrowymi dziećmi również przynosi bardzo dobre wyniki. Umiejętnie dobrana muzyka „wycisza” nadmierne emocje negatywne i pobudza pozytywne.